Het Begin Deel 4
By Jens Allmer
Mijn spullen zitten nog in mijn koffers en ik woon in Haarlem wat in de buurt ligt van de luchthaven Schiphol. Sinds er geen ander groot publieke vliegveld in de buurt is neem ik aan dat Fanny Schiphol bedoelde toen zij zei vanuit Amsterdam. Ik kijk even in de koffers en zie dat mijn kleren gewassen zouden moeten worden. Maar wat heb ik aan schone kleren tijdens een ramp vraag ik me af. Ik ben zeker dat er geen tijd is om de kleren in mijn koffers te wassen of om ze te vervangen met schone kleren. Maar voor de vlucht zal ik wel andere kleiding aantrekken. Daarna nog even een bakje troost en dan naar het vliegveld. Ik zit uit mijn favoriete beker te drinken en geniet van mijn koffie. Op de beker staat een foto van een familie die ik helemaal alleen heb gered tijdens de overstroming in Louisiana, een nasleep van de orkaan Katrina. Vader, moeder en twee leuke meisjes lachen mij toe vanaf mijn beker. Iedere keer dat ik naar de Vereinigde Staden ga zal ik het zieker niet missen de familie te bezoeken. Zulke bezoeken geven me de nodige kracht voor mijn moeilijke baan. Mijn werk voor GSU is meestal uitdagend niet alleen fysiek en mentaal maar het neemt ook vaak een hap uit mijn ziel. Als je van de ene ramp naar de andere rent zonder te stoppen ga je geestelijk kapot. Mijn vriend Marcos was bijna geestelijk gebroken omdat hij geen pauze wilde nemen en bleef doorwerken. Na slechts drie manden is het hem te veel geworde en ik heb hem sindsdien niet gezien en ook niets van hem gehoord. Dat is zes manden geleden geweest. Gelukkig heeft Fanny me op de hoogde gehouden ook al mocht dat niet van onze organisatie. Privacybescherming is belangrijk in de GSU maar Fanny weet precies hoeveel Marcos voor me betekent. Zelf is zij nooit ter plekke geweest tijdens een ramp maar zij is voor ons net zo belangrijk als een veilig thuis. Daarom heeft zij de regels een beetje uitgerekt en dat stel ik erg op prijs. Ik zit in mijn kleine eenvoudige keuken en realiseer me dat mijn koffie op is en ik nu echt moet vertrekken om mijn vlucht te halen. Ik pak mijn spullen en stap naar buiten. Het is donker en koud. Een koude wind komt vanaf de zee. Ik doe de deur dicht en stap in mijn auto. Twintig minuten later, mijn persoonlijk record, parkeer ik mijn oude auto bij Schiphol en loop naar de VIP-ingang.
<- Ga terug - Inhoudsopgave - Ga verder ->
